Philip Zimbardo w Trójce

[piotr]

Cześć,

Właśnie przed chwilą w Klubie Trójki skończyła się audycja z prof. Philipem Zimbardo (tym od eksperymentu więziennego) na temat różnych rodzajów osobowości ludzi, ze względu na ich orientację czasową. Słuchał z was ktoś tej audycji?

[agapotrykus]

przegapiłam, szkoda:) Ciekawe czy można tego wywiadu gdzieś posłuchać (/przeczytać) jeszcze:)

[piotr]

Cześć,

Plik mp3 z zapisem audycji pojawił się na stronie z podcastami Polskiego Radia:

http://www.polskieradio.pl/_files/20071 ... 292394.mp3 (21,76 mb)

[stworzenie]

Oooo, na stronie, którą podali w trakcie audycji, są testy. Stworzenie lubić testy.

http://www.thetimeparadox.com/surveys/ztpi/
http://www.thetimeparadox.com/surveys/ttpi/

Time Perspective

Past-negative 2.20
Past-positive 2.33
Present-hedonistic 2.13
Present-fatalistic 1.67
Future 3.69
Transcendental-future 4.00

Spodziewałam się takiego wyniku.

Audycję właśnie odsłuchuję, dzięki za linka.

[stworzenie]

Refleksja po przesłuchaniu:
Najpierw myślałam, że to takie psychologiczno-teoretyczne pitu pitu, ale kiedy przeszli do omawiania, jak można tę teorię osobowości czasowo-zorientowanych wykorzystać w praktyce, zaczęło się robić ciekawie. To całkiem nieźle tłumaczy nieskuteczność niektórych kampanii mających skłonić ludzi np. do zdrowszego trybu życia. Natomiast jako narzędzie zapobiegania przestępczości... czy to będzie więzienie, czy to będą prace społeczne - groźba kary dotyczy przyszłości. Społeczeństwu może robić różnicę, czy ukarani będą izolowani w celach, czy odesłani do prac społecznych. Ale dla osoby zorientowanej na teraźniejszość to chyba niewiele zmienia, jaka kara czeka ją w przyszłości.

[piotr]

Cześć,

Najpierw myślałam, że to takie psychologiczno-teoretyczne pitu pitu, ale kiedy przeszli do omawiania, jak można tę teorię osobowości czasowo-zorientowanych wykorzystać w praktyce, zaczęło się robić ciekawie. To całkiem nieźle tłumaczy nieskuteczność niektórych kampanii mających skłonić ludzi np. do zdrowszego trybu życia.

A jak myślisz, jakie znaczenie w praktyce buddyjskiej może mieć fakt, że ludzie są różnie zorientowani czasowo? Wydaje mi się, mówiąc skrótowo, że kiedyś ludzie byli mocno zorientowani na przyszłość i w okół tego mogli mieć wiele napięć i stresu. Dlatego tak wielkim odkryciem dla nich mogło być zetknięcie się z naukami, które akcentują doświadczenie w pełni chwili obecnej (tzn., używając terminologii Zimbardo, orientują hedonistycznie na teraźniejszość). Natomiast, czy takie orientowanie ludzi, którzy już są zafiksowani na teraźniejszości (z tego co mówił Zimbardo, tacy są obecnie młodzi ludzie), nie spowoduje więcej szkód, niż pożytku?

[stworzenie]

A jak myślisz, jakie znaczenie w praktyce buddyjskiej może mieć fakt, że ludzie są różnie zorientowani czasowo?

W przypadku zorientowania na przyszłość - myślę, że może być dla nich motywacją do zainteresowania się naukami, do podjęcia realnych działań w kierunku rozpoczęcia praktyki. A nawet w trakcie praktyki również może motywować. Bo gdybym była zorientowana mocno na teraźniejszość, to mogłabym np. machnąć ręką na praktykę i zająć się czymś bardziej wygodnym. Może też przeszkadzać w praktyce, jeżeli ma się zbyt mocne ciśnienie na cel, może pojawić się niecierpliwienie, fantazjowanie na temat przyszłości i przez to trudności w skupieniu się na doświadczeniu "tu i teraz". Wydaje mi się, że ma tu znaczenie, czy jest to takie ogólne zorientowanie na przyszłość (np. chcę, żeby wszystkim czującym istotom w przyszłości było lepiej, więc praktykuję), czy szczegółowe (chcę móc zostawiać ślady dłoni w skale - chcę, chcę, chcę i nie mogę się doczekać!!!). No i oczywiście jego intensywność.

W przypadku orientacji przeszłościowej - zastanawiam się, czy takie osoby w ogóle interesują się rozwojem duchowym. Chyba, że się dostrzeże w nim możliwość powrotu do tego, co było? Nie wiem, trudno mi wejść w sposób myślenia kogoś mocno zorientowanego na przeszłość - dla mnie ma ona niewielkie znaczenie i zajmuje mało miejsca w moich myślach.

W przypadku zafiksowania na teraźniejszość...

Natomiast, czy takie orientowanie ludzi, którzy już są zafiksowani na teraźniejszości (z tego co mówił Zimbardo, tacy są obecnie młodzi ludzie), nie spowoduje więcej szkód, niż pożytku?

Musiałby się wypowiedzieć ktoś zafiksowany na teraźniejszość, ale przychodzą mi do głowy różne scenariusze (i dobre i złe):
- skupianie się na fajnych odczuciach podczas praktyki, lgnięcie do nich (wersja teraźniejsza hedonistyczna),
- traktowanie praktyki jak kolejnej zabawki i łatwe poddawanie się w przypadku przeszkód, bo po co się męczyć na rzecz przyszłych efektów, jak można zrobić coś przyjemnego teraz (również teraźniejszy hedonizm),
- dojście do wniosku, że skoro jest coś takiego jak karma, to ona wszystko determinuje i nie warto w sumie się starać (teraźniejszy fatalizm),
- dobra praktyka bycia obecnym we wszystkim co się robi.

[Intraneus]

Natomiast, czy takie orientowanie ludzi, którzy już są zafiksowani na teraźniejszości (z tego co mówił Zimbardo, tacy są obecnie młodzi ludzie), nie spowoduje więcej szkód, niż pożytku?

Jeśli nie jest to połączone ze zrozumieniem prawidłowego poglądu, to wtedy może być nieciekawie. Można popaść nie tylko w hedonizm, ale i w jakies straszne nihilizmy
Ale nic nowego tutaj nie znajdziemy. Buddyzm już dawno się przed tym zabezpieczył, czy to przy pomocy doktryny karmy i reinkarnacji, czy to przy pomocy bodhiczitty. Myśle więc, ze takie lęki musialy juz wczesniej towarzyszyc buddystom

[piotr]

Czołem,

Wczoraj w Gazecie Wyborczej ukazał się wywiad z prof. Zimbardo na podobny temat.

[LordD]

Rozwiązałem sobie testy, ale niektórych pytań nie rozumiem, pozaznaczałem neutral w tych co nie bardzo wiem o co chodzi,... ale to na nic, bo wyników też nie kumam.

Time Perspective

Past-negative 2.50
Past-positive 2.56
Present-hedonistic 2.87
Present-fatalistic 2.78
Future 2.46

Time Perspective
Transcendental-future 3.40

Explanation

When looking at all data collected so far, the average score on each of the time perspectives is different. The average score for each time perspective lines up with 50% on the graph. For example, on the past negative time perspective, people's average score is 3.0. On the past positive it is 3.7. We’ve taken into account the dispersion of scores so that a 4.4 on the past negative is the 98%, while it takes a 4.9 on the past positive to reach the 98%.

The red dots and lines are not associated with the data in any way. It is simply our idea of what an ideal time perspective looks like. We have included it, so you can have an indication of how to improve your time perspective. You can print out and plot your scores on the image, then connect the dots, and see how your time perspective compares with that of others.

O co tu chodzi?

[TeZeT]

Fajny wywiad.

Spróbuję może trochę porównać "perspektywę czasu" w ujęciu prof. Zimbardo z podejściem buddyzmu:

W wywiadzie Zimbardo pisze o potrzebie zrównoważenia trzech perspektyw: przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.

Jak to wygląda w buddyzmie ? Z jednej strony kładzie się nacisk na tu i teraz (teraźniejszość?) - odczuwanie chwili obecnej, obecność, świadomość teraz.

Jest też karma - czyli konsekwencja czynów (przyszłość?), jaką rolę w buddyzmie odgrywa przeszłość ?

[piotr]

Cześć,

Jak to wygląda w buddyzmie? Z jednej strony kładzie się nacisk na tu i teraz (teraźniejszość?) - odczuwanie chwili obecnej, obecność, świadomość teraz.

Wydaje mi się, że w Kanonie Pālijskim również jest mowa o tym, aby nie wikłać się w żaden okres (przeszłość, teraźniejszość, przyszłość), np. w Bhaddekaratta-suttcie (M. 131) Przebudzony mówi, żeby nie gonić za przeszłością, nie kłaść oczekiwań w przyszłości, ani nie wciągać się w teraźniejszość. W Dhammapadzie (Dhp. 3) napisane jest, że kto pielęgnuje myśli o krzywdzie nie uspokoi swojej nienawiści, itd., itd. Jednak, np. ten brak oczekiwań nie oznacza kompletnego niemyślenia o przyszłości, bo np. zachęcając do dobrych uczynków, mówi się o korzyściach, których doświadcza postępujący we właściwy sposób (Dhp. 16). Podobnie jest z przeszłością, zamiast do sentymentów, albo wspominania krzywd, może nam służyć do nauki na błędach i doskonalenia swojego postępowania (M. 61). Zatem zrównoważenie perspektyw i rozwój...

[TeZeT]

Witaj Piotrze

To co napisałeś wydaje mi się pozytywnym myśleniem o czasie, czy też o obrazach które się z tego czasu wyłaniają - wyobrażeniach o przeszłości i przyszłości.

@(M. 131) - metoda nieokreśloności, nie określajmy przeszłości/przyszłości.

Moim zdaniem nie wyklucza to jednak *planowania* - można coś zaplanować, np.: w weekend przejdę się po górach, bo to lubię - ale bez wyobrażania jak to dokładnie będzie wyglądać.

Moim zdaniem, nie wyklucza to też wspominania: przypomnienie zdarzenia, ono miało miejsce (nie ważne czy "pozytywne", czy "negatywne") - czy perspektywa czasu lepiej pomaga zrozumieć przyczyny i skutki, kiedy bardziej obserwuję (umysł) niż określam ?

@(MN 61) - metoda refleksji/odbicia - odbijanie się od wyobrażeń przeszłości/przyszłości jak od trampoliny, po to aby akcje podejmowane teraz były przemyślane, ich konsekwencje lepiej poznane, co pozwala na uniknięcie tych skutków które mogą być uznane za nieprzyjemne.

Takie odniosłem wrażenia po przeczytaniu w/w tekstów.

O ile w tekstach które przytoczyłeś wszystko jest bardzo abstrakcyjne, w wywiadzie prof. Zimbardo określa bardziej konkretne przykłady szczególnie w relacjach międzyludzkich, jednak pewnie chodzi o to samo, co jest ukryte po za słowami

[LordD]

Przebudzony mówi, żeby nie gonić za przeszłością, nie kłaść oczekiwań w przyszłości, ani nie wciągać się w teraźniejszość.

O ile motyw z przeszłością i przyszłością jest całkiem zrozumiały, to nie wciąganie się w teraźniejszość brzmi dość tajemniczo. Na czym to polega?

[piotr]

Cześć,

Przebudzony mówi, żeby nie gonić za przeszłością, nie kłaść oczekiwań w przyszłości, ani nie wciągać się w teraźniejszość.

O ile motyw z przeszłością i przyszłością jest całkiem zrozumiały, to nie wciąganie się w teraźniejszość brzmi dość tajemniczo. Na czym to polega?

Na nietworzeniu poczucia siebie, które wchodziłoby w drogę jasnemu widzeniu obecnych rzeczy i zdarzeń w zakresie przyczynowo skutkowym. Albo mówiąc nomenklaturą tekstu do którego się odwoływałem, na:

(a) niepostrzeganiu któregokolwiek z pięciu skupisk (kształtu, uczuć, percepcji, synergii, świadomości) jako siebie,
(b) niepostrzeganiu siebie jako posiadającego te skupiska,
(c) niepostrzeganiu skupisk jako będących w sobości,
(d) albo nie postrzeganiu siebie jako będącego w skupiskach.

[LordD]

Dzięx!